Η αποφρακτική υπνική άπνοια, μια διαταραχή του ύπνου που χαρακτηρίζεται από το δυνατό ροχαλητό και τις διακοπές της αναπνοής κατά τη διάρκεια του ύπνου, συνδέεται με μεγαλύτερο κίνδυνο εκδήλωσης Αλτσχάιμερ, δείχνει μια νέα επιστημονική μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση American Journal of Respiratory and Critical Care Medicine της Αμερικανικής Εταιρείας Θώρακος.
Σύμφωνα με τα ευρήματα των ερευνητών, στα άτομα που πάσχουν από υπνική άπνοια παρατηρείται μεγαλύτερη συσσώρευση βήτα αμυλοειδούς, μιας πρωτεΐνης που αποτελεί το «αποτύπωμα» του Αλτσχάιμερ στον εγκέφαλο.
Επίσης, οι ερευνητές παρατήρησαν ότι ο ρυθμός συσσώρευσης βήτα αμυλοειδούς στον εγκέφαλο αυξάνεται ανάλογα με τη σοβαρότητα της υπνικής άπνοιας –δηλαδή όσο περισσότερες είναι οι διακοπές της αναπνοής κατά τη διάρκεια του ύπνου τόσο περισσότερες εκτιμάται πως είναι οι πιθανότητες εκδήλωσης Αλτσχάιμερ.
«Αρκετές μελέτες έχουν υποδείξει ότι οι διαταραχές του ύπνου μπορεί να αυξήσουν τη συσσώρευση βήτα αμυλοειδούς και να επιταχύνουν τη νοητική κατάπτωση» αναφέρει ο Ρικάρντο Οσόριο, επικεφαλής συντάκτης της μελέτης και επίκουρος καθηγητής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης. «Ωστόσο» συμπληρώνει «ήταν δύσκολο να επιβεβαιωθεί η σχέση αιτίας και αποτελέσματος για αυτές τις συσχετίσεις, επειδή η αποφρακτική υπνική άπνοια και το Αλτσχάιμερ μοιράζονται κοινούς παράγοντες κινδύνου και συχνά συνυπάρχουν».
Στο πλαίσιο της νέας μελέτης, οι ερευνητές παρακολούθησαν 208 άτομα ηλικίας 55 έως 90 ετών που δεν αντιμετώπιζαν προβλήματα μνήμης και γενικώς δεν εκδήλωναν άλλα συμπτώματα Αλτσχάιμερ. Πάνω από τους μισούς συμμετέχοντες έπασχαν από αποφρακτική υπνική άπνοια, εκ των οποίων σε ποσοστό 36,5% τα συμπτώματα ήταν χαμηλής έντασης και σε ποσοστό 16,8% μέτριας έως σοβαρής έντασης. Οι εξετάσεις στις οποίες υποβλήθηκαν οι συμμετέχοντες υπέδειξαν ότι η ύπαρξη της άπνοιας και η σοβαρότητά της συνδέονται άμεσα με τον βαθμό συσσώρευσης βήτα αμυλοειδούς στον εγκέφαλο σε βάθος χρόνου.
Οι ερευνητές σημειώνουν πως η υπνική άπνοια δεν φάνηκε να «προβλέπει» την εκδήλωση συμπτωμάτων Αλτσχάιμερ μεταξύ των συμμετεχόντων, εύρημα που υποδεικνύει ότι οι νευροεκφυλιστικές μεταβολές στον εγκέφαλο συμβαίνουν πριν την κλινική εκδήλωση της νόσου.